Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010
BDSM και η διαχείριση του πόνου
Όσο αφορά το BDSM lifestyle έχει δύο συνθετικά που διαφέρουν. BD που σημαίνει Bondage Discipline (Πρόσδεση και Πειθαρχία) και το SM που σημαίνει Sadism Masochism (Σαδισμός και Μαζοχισμός). Για να κατανοήσουμε λοιπόν την ύπαρξη του πόνου και το πόσο απαραίτητος είναι θα πρέπει να γνωρίζουμε καλά από ποιο σημείο προσεγγίζουμε το BDSM lifestyle.
Σε όλες τις σχέσεις D/s δεν είναι υποχρεωτικός ο πόνος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ανήκουν στο BDSM. Άρα, λοιπόν, το πρώτο συστατικό έχει να κάνει με το κατά πόσο εμείς μπαίνουμε στο χώρο από την πόρτα του πόνου, πόσο αναζητάμε την ύπαρξη του πόνου και μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να την ανεχτούμε. Αυτό πάντα έρχεται σε συνεννόηση με τον εκάστοτε play partner ή σύντροφο στη σχέση μας. Ένας Κυρίαρχος έχει δικαίωμα να καταπονεί σεξουαλικά τη σύντροφό του κατόπιν συνεννόησης που γίνεται από την αρχή. Γι' αυτό πολλές φορές λέμε ότι το να γνωρίζεις από την αρχή τι αναζητάς στο χώρο είναι σημαντικό.
Η ύπαρξη του πόνου:
Ο πόνος είναι μία αίσθηση όπως πάρα πολλές άλλες αισθήσεις. Πολλές φορές έχει την εξής εφαρμογή ανατομικά: Εάν κάποιος αγγίξει μια ιδιαίτερα ερωτογενή περιοχή στο σώμα σας το νευρικό σύστημα μέσω των νευρώνων δίνει μία εντολή σε ένα κέντρο του εγκεφάλου και ο εγκέφαλος μεταφράζει αυτό το μήνυμα ως ηδονή. (Παράδειγμα: κάποιος παίζει με την κλειτορίδα σας, τις θηλές σας κ.ο.κ)
Αν τώρα κάποιος καταπονήσει κάποιο σημείο του σώματός σας (παράδειγμα: τσιμπήσει, χαστουκίσει, δαγκώσει κ.ο.κ) τότε το νευρικό σύστημα μεταφέρει αυτή την εντολή σε ένα άλλο λαμβάνων κέντρο του εγκεφάλου το οποίο ο εγκέφαλος το μεταφράζει ως οδύνη, ενόχληση κλπ.
Έτσι, λοιπόν, κατανοούμε ότι ο εγκέφαλος για κάθε αίσθηση έχει διαφορετικούς υποδοχείς αναγνώρισης των μηνυμάτων. Τι θα γίνει αν ταυτόχρονα με την ηδονή υπάρχει και ελαφράς μορφής οδύνη;
Αν αυτό, λοιπόν, συμβεί ταυτόχρονα ή σε άμεσα διαδοχικά διαστήματα, εναλλακτικά, τότε ο εγκέφαλος λειτουργικά θα επεξεργάζεται τις αισθήσεις σε δύο κέντρα. Στο κέντρο της οδύνης και στο κέντρο της ηδονής. Όταν λειτουργείς τις αισθήσεις σου με δύο ή και παραπάνω κέντρα τότε το ποθητό αίσθημα, όπως είναι η ηδονή, υπερπολλαπλασιάζεται. Βλέπετε ο εγκέφαλος είναι ένα ηλεκτροχημικό εργοστάσιο το οποίο ανάλογα με τις αισθήσεις δίνει την εντολή για να παραχθούν ορμόνες. Αυτή, λοιπόν, είναι η ανατομική ύπαρξη του πόνου στο BDSM.
Θεωρητικά πάντα, η ηδονή και η οδύνη πρέπει να μοιράζονται σε ίσα επίπεδα. Στην περίπτωση που πολλαπλασιάζουμε το ένα πολλαπλασιάζουμε και το άλλο διαδοχικά. Οι μοναδικές περιπτώσεις που διαφέρουν είναι οι περιπτώσεις των καθαρά σαδιστών και μαζοχιστών διότι στην περίπτωσή τους η υπερεπάρκεια πόνου αναζητεί μέσα από την παραγωγή ενδορφίνης (έκκριση φυσικής ουσίας- ορμόνης ως φυσική άμυνα στην ύπαρξη υπερβολικής καταπόνησης του σώματος, λειτουργεί ως σωματικό ψυχοτρόπο και ψυχοσωματικό σε ακραίες συνθήκες) την ύπαρξη ηδονής και ισορροπίας σε πιο ακραίες περιπτώσεις.
Ο πόνος κατά την διάρκεια εκπαίδευσης και σχέσης M/s D/s.
Όπως είπαμε,λοιπόν, κατόπιν συνεννοήσεως που γίνεται από την αρχή, ο Κυρίαρχος έχει την πλήρη δικαιοδοσία να καταπονήσει τον υποτακτικό.
α) Για λόγους εκπαίδευσης, συμμόρφωσης, συμπεριφοράς.
β) Για λόγους τιμωρίας.
γ) Για λόγους εξευτελισμού.
δ) Για λόγους ηδονής.
ε) Για λόγους ορίων.
Οι λόγοι εφαρμογής του πόνου- καταπόνησης διαφέρουν στον τρόπο έκφρασης και ποικίλουν ανάλογα με την ανάγκη των συμμετεχόντων σε αυτή. Μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχει εγχειρίδιο διδαχής έκφρασης, αντίληψης και αίσθησης όσο αφορά το BDSM.
Να θυμάστε όμως ότι πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, όσο αφορά τη συνεννόησή μας εξ' αρχής, για τα επίπεδα πόνου που μπορούμε να ανεχτούμε όπως και για τον τρόπο και την έκφραση της βίας που θα χρησιμοποιήσει ο Κυρίαρχος για να μας φέρει πιο κοντά σε αυτά. Τα υπόλοιπα είναι καθαρά θέμα τεχνικής, εμπειρίας και αντίληψης. Το πως, που και πότε χρησιμοποιεί την έκφραση πόνου κάποιος Κυριαρχικός είναι θέμα βαθιάς εμπειρίας και γνώσης και καθαρά έκφρασης στόχου.
Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι η σωστή επιλογή της καταπόνησης κάνει τη διαφορά. Για παράδειγμα: ένα χαστούκι κατά τη σεξουαλική διέγερση που γίνεται στη σωστή στιγμή φέρνει πιο κοντά τον Κυριαρχικό με το αντικείμενο και γίνεται ανεκτό και αρεστό και από τους δύο, ενώ ένα χαστούκι που δίνεται σε ανύποπτο χρόνο έτσι απλά επειδή έχω το δικαίωμα και το ασκώ για να σου υπενθυμίσω το status μου πιθανώς να φέρει προστριβές σε μία τέτοια σχέση.
Ίσως, τελικά δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η ύπαρξη πόνου σε μία σχέση D/s όση σημασία έχει η σωστή επιλογή, το timing και η έκφραση όσο αφορά τον πόνο.
Φιλικά,
Gorean Lord-Ασημένιος Δράκος
Αναρτήθηκε από
Gorean Lord
στις
12:56
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Πόνος... χμ... πολύ παρεξηγημένη έννοια και ευτυχώς αυτή η ανάρτηση ομολογουμένως ξεκαθαρίζει λίγο το τοπίο ή για τους φανατικά αντίθετους βοηθά στην παρουσίαση μιας άλλης εμπεριστατωμένης αδιαμφισβήτητα άποψης.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο πόνος χαρακτηρίζει ως επί το πλείστον τους Σαδομαζοχιστές, ωστόσο γίνεται και μέρος παιχνιδιών ή τιμωρίας ή εξευτελισμού όπως αναφέρθηκε και παραπάνω σε όλα τα υπόλοιπα status...Φυσικά η στιγμή ο λόγος και η λειτουργία του πόνου ποικίλλουν και γι αυτό είναι ένα άκρως ευερέθιστο θέμα που πρέπει να τίθεται στα πλαίσια της συνεννόησης και της αντίληψης.
Προσωπική μου εμπειρία και άποψη είναι ότι ο πόνος δεν είναι απαραίτητος σε μια M/s σχέση.Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω αν χρειάζεται ή αν προσδοκάται σε μια D/s σχέση λόγω του ότι δεν με εκπροσωπεί ή αντιπροσωπεύει οπότε θα το αποφύγω.. Ωστόσο για την Μ/s σχέση όπως προανέφερα πιστεύω ότι ούτε σαν τιμωρία θα έβρισκε ανταπόκριση γιατί υπάρχουν άπειροι τρόποι να τιμωρηθεί μια σκλάβα και χωρίς πόνο πολύ πιο επώδυνοι...Αυτά τα ολίγα ως μια άποψη απόλυτα προσωπική.. Και πάλι πολλή ενδιαφέρουσα ανάρτηση...
Με εκτίμηση,
Safira GL
Δημοσίευση σχολίου