Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Περί κολλάρων και ... άλλων τινών.

Διαβάζοντας το printscreen που σου βάζω θα καταλάβεις τη σημαντότητα που έχει το κολάρο μεταξύ ενός ζευγαριού που ασχολείται με το lifestyle είτε είναι παντρεμένο είτε όχι.Πόσο σημαντικά αντιμετωπίζουν το κoλάρο και την ποιότητα χωρίς να το θεωρούν απλά ένα αξεσουάρ φετιχισμού. Και πίστεψέ με είναι μία από τις πολλές συνομιλίες που έχω με ανθρώπους εμπλεκόμενους με το lifestyle ανά τον κόσμο.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν,από την ελληνική νοοτροπία στην οποία πιθανολογώ ότι έχεις κάνει τα πρώτα σου βήματα στο lifestyle.Η όποια αναφορά στο κολάρο της σκλάβας φέρνει σε δύσκολη θέση πολλούς. Αναρωτήθηκες ποτέ το γιατί?Θα σου πω εγώ το γιατί.Πέρα από το ιδιαίτερο κόμπλεξ που εκφράζουν οι Έλληνες όσο αφορά το lifestyle, διότι δεν το παίρνουν σοβαρά και αυτό φαίνεται από το ότι οι περισσότεροι στα profile τους όσο σοβαροί και να θέλουν να δείξουν με το λόγο τους δεν βάζουν τα πρόσωπά τους, τον ίδιο κομπλεξισμό και ασχήμια  βγάζουν και στα κολάρα ή στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν.Έχοντας ευφάνταστες και πολύπλοκες δικαιολογίες για το κολάρο ή για αυτούς που επιλέγουν να το φέρουν.Θα ακούσεις να  λένε ότι το κολάρο φοριέται στο μυαλό. Ναι είναι αλήθεια αυτό.Αλλά εσύ ο απέναντι που δεν μπορείς να διαβάσεις το μυαλό του καθενός θα αναγκαστείς να το δεις στο λαιμό του.Τι το κακό υπάρχει σε αυτό??Πόσο ανοιχτόμυαλος είσαι όταν το σχολιάζεις αρνητικά?Ας πάρουμε ένα παράδειγμα, ότι κινείσαι σε ένα χώρο στον οποίο κινούνται και άλλοι από το ίδιο Lifestyle. Το να δεις ένα κολάρο στο λαιμό κάποιου-ας σημαίνει πρώτα από όλα το status του-της ( μπορείς διακριτικά να το αντιληφθείς από μακρυά), το ότι προστατεύεται από Κάποιον που του-της έχει δώσει το κολάρο και ότι η προσέγγισή σου θα πρέπει να είναι τυπική, ευγενική και προσεχτική.Υπάρχει κάτι κακό σε όλο αυτό? Μάλλον  όχι. Στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς.Γιατί ζορίζεσαι να το βλέπεις επάνω στον άλλον? Από τη στιγμή που για να το φοράει είναι επιλογή του.

Το κολάρο πέρα από το να δείχνει σε έναν ανοιχτό χώρο το τι είσαι ποιος είσαι και που ανήκεις  σε υποχρεώνει στο να είσαι ευγενικός και προσεκτικός στην προσέγγισή σου για να γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο. Να μην είσαι πέφτουλας , γλίτσης και σαλιάρης. Αλλά εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς όπως θα ακούσεις από πολλούς το θέμα δεν είναι η εν τύποις διεξαγωγή του  BDSM  και το πρωτόκολλο αλλά οι καύλες μας. Θα ακούσεις λοιπόν τους μεγαλύτερους γλίτσηδες να λένε ότι κάποιοι  επικαλούνται το libro d' Oro του BDSM  και προσπαθούν να βάλουν όρια και κανόνες στις καύλες.Μέγιστο λάθος.Τις καύλες του ο καθένας πρέπει να τις κρατάει για τον εαυτό του.Στο lifestyle ανταλλάσσουμε γνώσεις και απόψεις βελτιώνοντας την προσωπικότητα και την ποιότητα των θέλω μας.Γι αυτό λοιπόν και θα κατανοήσεις στην πορεία και από όσα έχεις διαβάσει ότι αρνητική γνώμη για τα κολάρα έχουν μόνο οι καληνυχτάκηδες ,οι γλίτσηδες και  οι άσχετοι . Οι περισσότεροι ακόμα και αν δεν είναι μέσα στις επιλογές τους ή και στην φιλοσοφία τους ή στον τρόπο τον οποίο στέκονται στο lifestyle,  τουλάχιστον σέβονται τη στοιχειώδη θέση των άλλων που επιλέγουν να το φέρουν περήφανα και να του δίνουν τη σημασία που πρέπει.


Όσο αφορά το κολάρο, ένας Μάστερ μπορεί να το χαρίσει είτε εντός είτε εκτός τελετής  για να δεσμεύσει τη σκλάβα στις υποχρεώσεις της, τις οποίες εκείνη έχει καταθέσει και παραδώσει  στα πόδια Του και παράλληλα για να δεσμευτεί ο Ίδιος για τον θεσμικό Του ρόλο να φροντίζει, να προστατεύει και  να νουθετεί τον άνθρωπο από τον οποίο δέχτηκε να παραλάβει την κατάθεση της υπακοής και της αφοσίωσης . Όπως έχω πει και σε άλλη ανάρτηση η αλυσίδα απ τη μία μεριά έχει ένα κολάρο με ένα λαιμό και από την άλλη ένα χέρι. Πράγμα το οποίο δεσμεύει δύο ανθρώπους με διαφορετική δυναμική σε μία άνιση σχέση. Και αυτή, είναι η ομορφιά της.

Με τιμή και εκτίμηση,
Gorean Lord – Ασημένιος Δράκος

5 σχόλια:

Kamra είπε... reply to this comment...

Θα συμφωνήσω με τα όσα αναφέρθηκαν και θα σταθώ στο γεγονός ότι απλά εδω στην Ελλάδα το BDSM δεν αντιμετωπίζεται με την υπευθυνότητα και την σοβαρότητα που του αρμόζει..ούτε καν σε κάτι τόσο απλό, συμβολικό και με ξεχωριστή σημασία και μοναδικότητα όπως είναι το κολλάρο.

Εδώ θα ήθελα να ρωτήσω ότι μετά απο μια αναζήτηση στο internet διάβασα ότι υπάρχει κολλάρο δέσμευσης, εκπαίδευσης και μόνιμο.Ποιός ο λόγος να υπάρχουν και να δίνονται διαφορετικά κολλάρα?Ποια η σημασία τους? Μπορεί να θεωρηθεί ως μια δοκιμασία μέχρι να φτάσει στο "τέλος" για το αν το αξίζει ή αν τελικά μπορεί να γίνει slave? Έχει να κάνει δηλαδή καθαρά μόνο με την slave τις δυνατότητές τις και το πως θα εξελιχθεί μέσα σε αυτή την άνιση σχέση?

Gorean Lord είπε... reply to this comment...

Αγαπητή Kamra,

Πολύ καλό να αναζητάς στο διαδίκτυο πληροφορίες γιατί συνήθως δεν θα τις βρεις πουθενά συγκεντρωμένες όλες μαζί. Έτσι, λοιπόν, η ποικιλομορφία γνώσης και η τεκμηρίωση των όσων αναφέρονται σε διάφορα sites για συγκεκριμένα πράγματα θα σε βοηθήσουν αν κατανοήσεις το σύνολο των εφαρμογών που εσύ θα επιλέξεις να αποδώσεις στη δικιά σου πορεία στο lifestyle ή να δεχτείς από τον εκάστοτε Κυρίαρχό σου εν γένει.

Τα κολάρα είναι πολύ περισσότερα από τρία, γιατί εκφράζουν τη στιγμή, την κατάσταση, την πράξη ή το σύνολο. Ας δούμε μερικά από αυτά: Ένας άνθρωπος μπορεί να φοράει ένα κολάρο ενώ δεν ανήκει σε έναν συγκεκριμένο Κ αλλά έχει δεχτεί την προστασία κάποιου Κ. Οπότε, λοιπόν, ανήκει στη δύναμη της προστασίας του αναφερόμενου φορώντας κολάρο με καρφιά και πλαϊνούς κρίκους σχήματος D ή εμπρόσθιο -σχήματος D- κρίκο που δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι κολάρο προστασίας χαρισμένο από κάποιον/α Κ που προστατεύει/μεντορεύει κάποιον νέο στο lifestyle μέχρι να βρει το δρόμο του. Αυτό λέγεται κολάρο προστασίας.

Υπάρχει κολάρο τιμωρίας, το οποίο ο υποτακτικός φέρει όταν είναι υπό consideration ή διανύει περίοδο τιμωρίας, απλό κολάρο θεωρητικό το οποίο προσαρμόζεται σε πολλά tools τιμωρίας αλλά αυτονομείται κιόλας για να μπορεί να βγαίνει έξω. Υπάρχει κολάρο ταπείνωσης, το οποίο αναγράφει επάνω το είδος της ταπείνωσης που θέλει να προσφέρει ο Κυρίαρχος σε ένα δημόσιο χώρο, όπως για παράδειγμα αναγραφές όπως slut, fuck pig, whore, και διάφορες άλλες επιγραφές, συνήθως χωρίς o-ring κρίκο φέροντας εμφανώς τα διακριτικά ή το crest mark του Κυρίαρχου.

Υπάρχει το κολάρο ιδιοκτησίας, που αναφέρει την ένδειξη property slave ή sub ανάλογα, υπάρχει το κολάρο συνοδείας που φοριέται όταν συνοδεύει μία σκλάβα τον Αφέντη της σε δημόσιες εμφανίσεις, διακοσμημένο με το crest mark του Ιδιοκτήτη της σκλάβας. Φοριέται συνήθως σε τελετές ή σε επίσημες εξόδους και πάει λέγοντας.

Μαζί με αυτά που μας προανέφερες είναι τα επικρατέστερα κολάρα που μπορείς να διακρίνεις στο λαιμό κάποιου υποτακτικού στην καλύτερη των περιπτώσεων. Λόγω της μεγάλης γκάμας των κολάρων θα κατανοήσεις ότι είναι υποχρέωση και ιδιοκτησία της συλλογής του Αφέντη.

Βέβαια λόγω του fair play και της εκτίμησης που αποδίδεις στο άτομο που δεν τα κατάφερε να είναι μαζί σου, αλλά προσπάθησε για σένα, αφαιρείς το crest mark από πάνω και επιτρέπεις να κρατήσει η αποδεσμευμένη σκλάβα/εκπαιδευόμενη τα κολάρα που της έχεις δώσει. Κοινώς δεν τα ζητάς πίσω γιατί είναι απρέπεια για κάποιον Κυρίαρχο και ουδέποτε δίνεις φορεμένο κολάρο στην επόμενη. Δεν χρησιμοποιείς κολάρα για σκύλους και σέβεσαι τον άνθρωπο στον οποίο θα φορέσεις κάτι τέτοιο. Είναι σημαντικό δείγμα ευγένειας και Κυριαρχίας όλο αυτό.

Τα κολάρα συνήθως απαξιώνονται από τσαμπατζήδες, αργυροφύλακες κοινώς τσιγγούνηδες, χαζοπηδίκουλες και άσχετους με το χώρο (πέφτουλες, γλίτσηδες κλπ), οι οποίοι αναπτύσσουν μικροβιακές θεωρίες εναντίον αυτών που τα προσφέρουν ή τα φοράνε για λόγους όπως οι εξής:

Σιγά μην πληρώνω κολάρα για την κάθε μία που μου κάθεται, ενώ για να την πείσω της έχω πει τα μύρια όσα θεωρητικά. Επίσης αν δώσω ένα κολάρο δεσμεύομαι να το βαστάω. Άρα είναι καλύτερο να δεσμεύω κάποιον να έχει υποχρεώσεις προς εμένα από το να του δείχνω ότι έχω κι εγώ υποχρεώσεις προς αυτόν. Υποχρεώσεις όπως δέσμευση προστασίας, συμπαράστασης, καθοδήγησης κλπ.

Κοινώς: Ελλάς το μεγαλείο σου και στα κολάρα.

Με τιμή κι εκτίμηση
Gorean Lord- Ασημένιος Δράκος

Rrrania είπε... reply to this comment...

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά αλλά θα ήθελα να ρωτήσω κι εγώ κάτι.
Εδώ αναφέρεται τι σημαίνει το κάθε κολάρο για το ζευγάρι. Για τους τρίτους όμως που βλέπουν κάποιο υποτακτικό άτομο να φοράει κολάρο τι σημαίνει; Εννοώ πρέπει να ακολουθήσει κάποιους κανόνες όσο αφορά την προσέγγιση και τη συμπεριφορά προς αυτό το άτομο; Το ρωτάω αυτό γιατί από προσωπική εμπειρία έχω δει ότι πολλοί δεν το προσέχουν καν (πώς είναι δυνατόν αυτό δεν ξέρω) ή δεν του δίνουν σημασία.

Την καλημέρα μου...
Rania

Thaleia είπε... reply to this comment...

Rania μου, καλημέρα.

Για αρχή να σε συγχαρώ για την προηγούμενη ανάρτησή σου που έχει να κάνει με το Collaring Ceremony και η οποία με βρίσκει σε πάρα πολλά σημεία της να ταυτίζομαι απόλυτα, μιας και το έχω ζήσει στη ζωή μου σε όλο του το μεγαλείο. Θέλω να σε συγχαρώ για δεύτερη φορά για την πολύ καλή ερώτηση που θέτεις σε αυτή την ανάρτηση.

Μοιάζει ασήμαντη, ας μου επιτραπεί η έκφραση, αλλά αν κάποιος την κατανοήσει θα διακρίνει το πόσο πραγματικά σημαντική είναι για τους ανθρώπους που κινούνται στο χώρο και εμπλέκονται αναμεταξύ τους. Έτσι θα προσπαθήσω να σου απαντήσω γιατί θεωρώ ότι είναι σημαντικό ο καθένας να γνωρίζει τη θέση και τη συμπεριφορά του.

Ρωτάς τι σημαίνει το κολάρο για τους τρίτους. Εδώ υπάρχουν πολλές απαντήσεις, όπως: Αδιάφορο αξεσουάρ, σύμβολο εξουσίας κάποιου πάνω σου, επιλογή σου να ανήκεις κάπου, δέσμευσή σου και πορεία σου στο χώρο, ένδειξη του είναι σου ώστε ο απέναντι που το αντικρίζει να αναγνωρίσει άμεσα και διακριτικά το status σου ή τον τρόπο που θα σε προσεγγίσει δείχνοντας την ευγένεια ή την αγένεια του ανάλογα με τη φιλοσοφία του. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι προφυλακτικό για να σε προφυλάσσει από τους άσχετους, τους αμαθείς, τους αγενείς κλπ.

Έτσι για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό, ανάλογα το status του, τον τρόπο που αντιμετωπίζει το χώρο του lifestyle, την συμπεριφορά και την παιδεία του, την ευγένεια ή την αγένεια του.

Το δεύτερο μέρος της ερώτησής σου που είναι και το σημαντικότερο έχει να κάνει με τα παραπάνω που σου ανέφερα. Αν ο κόσμος μου είναι ανοιχτός χωρίς προσωπικά κόμπλεξ και ανασφάλειες το κολάρο δεν με εμποδίζει να σου δείξω την ευγένεια και την παιδεία μου. Σε πλησιάζω όπως θα πλησίαζα τον οποιονδήποτε με ή χωρίς κολάρο έχοντας ανάγκη την κοινωνική συναναστροφή με ανθρώπους που συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο με εμένα σε δημόσιες εκδηλώσεις κλπ, γνωρίζομαι μαζί σου, ανταλλάσσουμε απόψεις και φιλοσοφίες και οτιδήποτε άλλο. Σε έναν ήρεμο, πολιτισμένο και ευγενικό τόνο δεχόμενοι και οι δύο τη διαφωνία και τη διαφορετική άποψη αναγνωρίζοντας ο ένας στον άλλο την προσωπική επιλογή που τον οδήγησε στην όποια κατάσταση.
Αυτή είναι η ιδανική εικόνα, που συνήθως δεν υπάρχει.

Τι συναντάμε συνήθως: Αγχωμένους κομπλεξικούς, στερημένους από οποιαδήποτε παιδεία οι οποίοι σε προσεγγίζουν για να σου μεταφέρουν την ασχήμια τους.
Οι πιθανότητες: Ας πάρουμε έναν Μάστερ-Κυριαρχικό-Top ο οποίος σε μία συνεύρεση προσεγγίζει κάποια κοπέλα η οποία φοράει ένα κολάρο.
Οι αντιδράσεις: Θεωρούμε ότι ο Κ δεν είναι φαν του κολάρου ή του λόγου που το φοράει κάποιος άλλος, άγνωστος σε αυτόν. Πλησιάζει την εν λόγω περιφερόμενη- ασυνόδευτη κολαροφέρουσα. Της συστήνεται ευγενικά και συνομιλεί μαζί της χωρίς να είναι προκλητικός, αγενής και επιθετικός ως προς τον άνθρωπο που έχει επιλέξει να φοράει ένα κολάρο και ως προς το ό,τι αντιπροσωπεύει το κολάρο για εκείνον. Στις περισσότερες των περιπτώσεων δημιουργείται μία γνωριμία με κάποιον άγνωστο η οποία, αν κι εφόσον έχει τις προδιαγραφές οι οποίες επιτρέπονται ή επιτρέπει η κολαροφέρουσα στον εαυτό της, μπορεί να καρποφορήσει προς το καλύτερο δυνατό. Αυτή είναι η ιδανική περίπτωση. Το ίδιο ισχύει και στη γνωριμία από το διαδίκτυο. Αφού ο/η υποτακτικός/ή επιτρέψει τη συνομιλία κατ' εντολή ή κατά παραχώρηση από τον Κ της στον όποιον άγνωστο. Αν όλα λειτουργούν ομαλά τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Thaleia είπε... reply to this comment...

Τι γίνεται συνήθως: Οι άνθρωποι οι οποίοι απευθύνονται σε ανθρώπους που φοράνε κολάρο και είναι της αντίθετης φιλοσοφίας, αδιαφορούν για την ύπαρξη του κολάρου και ξεφεύγουν της ευγένειας ή της ευπρέπειας που τους επιτρέπεται από τον άνθρωπο που φέρει το κολάρο, προσπαθώντας να γίνουν αρεστοί και να περάσουν τη δική τους νοοτροπία ή ό,τι άλλο θέλουν, ανάλογα με το μυαλό που κουμαντάρει ο καθένας. Το αποτέλεσμα: Η κολαροφέρουσα συνήθως (για τους αρσενικούς υποτακτικούς τα πράγματα είναι πιο εύκολα) ευγενικότατα διακόπτει την κουβέντα γιατί θεωρεί ότι προσβάλλεται και παραπέμπει τον επίδοξο επισκέπτη στην αναζήτηση άδειας. Ο λόγος; Πολύ απλός. Για να μην του μιλήσει αγενώς ή αρχίσει να τον προσβάλλει δημοσίως ώστε να διατηρήσει τη στάση την οποία της έχει επιτρέψει ο ιδιοκτήτης της. Ουσιαστικά παραδίδει την διαχείριση της κατάστασης στον άνθρωπο ο οποίος την ορίζει. Κι εκεί είναι που γίνεται το μπάχαλο.

Οι περισσότεροι τρώγοντας την πόρτα στη μούρη αρχίζουν να λένε διάφορα όπως: Ο Μάστερ ο οποίος έχει επιτρέψει στη σκλάβα του να παραπέμπει κατά την κρίση της τον οποιοδήποτε αγενή στο να πάρει άδεια είναι κομπλεξικός, αυτό που κάνει δεν είναι σωστό κοκ. Τα ως άνω αναφέρονται από ανθρώπους που κι αυτοί έχουν κόμπλεξ γιατί αν δεν σου αρέσει το κολάρο μην ασχοληθείς καθόλου με τον άνθρωπο, δεν είναι υποχρεωτικό να τον γνωρίσεις. Το να προσπαθήσεις να τον γνωρίσεις ή να κρίνεις την επιλογή του είναι κόμπλεξ. Αλλά όπως λέει και η παροιμία η καμήλα δεν κοιτάει την καμπούρα της.

Έτσι λοιπόν, το κλίμα διαμορφώνεται ως εξής: Μερικοί δημιουργούν κανόνες για την καλύτερη λειτουργία μίας εν δυνάμει κοινότητας και προσπαθούν να τους βασίσουν σε σύμβολα λειτουργικά και κάποιοι άλλοι αυξάνουν την ένταση της διαφωνίας τους απλά για να δημιουργήσουν μπάχαλο.
Αποτέλεσμα; Μηδέν εις το πηλίκο. Κάποιοι τραγελαφικοί τύποι, απ' ό,τι διαβάζω κι αλλού, προσπάθησαν να παρομοιάσουν τη σκλάβα με αυτοκίνητο. Ας ακολουθήσουμε λίγο το χαζό τους παράδειγμα. Εάν δεις ένα όμορφο αυτοκίνητο το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το θαυμάσεις. Δεν έχεις δικαίωμα ούτε να το ακουμπήσεις αν δεν ρωτήσεις τον ιδιοκτήτη του, ούτε να το παραβιάσεις. Αν το ακουμπήσεις και έχει σειρήνα είναι ηλίθιο να φωνάζεις κομπλεξικό τον ιδιοκτήτη που του έβαλε σειρήνα στην προκειμένη όπου σειρήνα ίσον κολάρο αν δεχτούμε το ατυχές παράδειγμα. Η αξιοσύνη του καθενός αν ζηλεύει ένα όμορφο αυτοκίνητο, είναι να βρει τον τρόπο να αποκτήσει κι εκείνος ένα ισάξιο ή ένα καλύτερο αν μπορεί.
Απλοί τρόποι και κανόνες συμπεριφοράς εντός και εκτός BDSM.
Τα όσα είπα ισχύουν και για το διαδίκτυο γιατί η αξιοπρέπεια επιβάλει αν ο συνομιλητής σου δεν θέλει να συνεχίσει την κουβέντα μαζί σου να αποχωρήσεις διακριτικά χωρίς να τον προσβάλλεις για την επιλογή του. Γιατί το όμορφο είναι να ξέρεις πότε να κλείσεις μία κίνηση που άρχισες και δεν σε οδηγεί προς το δοκούν. Βέβαια αν έχεις πρόβλημα κυριαρχικότητας προσπαθείς να επιβληθείς αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Θα καταλάβεις ότι αυτού του είδους τις διαφωνίες τις έχουν πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι. Κι αυτό γιατί δεν έχουν τόσο ανοιχτούς ορίζοντες για να καταλάβουν τη διαφορετικότητα των άλλων και τις επιλογές τους. Ο καθένας, λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Δημοσίευση σχολίου