Με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας ακούγεται κατά κόρον ότι είμαστε πίσω σαν χώρα. Πίσω στην οικονομία, πίσω στην οργάνωση, πίσω στη δημοκρατία, στην πολιτική, πίσω σε όλα. Δεν θα διαφωνήσω καθόλου, αντίθετα θα συμπληρώσω ένα ακόμα πίσω. Πίσω στο BDSM lifestyle!!!! Πιο πίσω δεν γίνεται, μάλλον.
Στον χώρο του εναλλακτικού ερωτισμού της Ελλάδας βασιλεύει ο κομπλεξισμός σε όλο του το μεγαλείο, η προχειρότητα και τα "ωχ, αδερφέ, τα ράσσα δεν κάνουν τον παπά, δεν θέλω tools έχω μυαλό και φαντασία" και πολλά άλλα παρόμοια έχουν γίνει σύνθημα. Καταλαβαίνω ότι οι εποχές είναι δύσκολες. Η κρίση, τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα έχουν βαρύνει τις ζωές μας, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Δεν φταίνε αυτά για την στασιμότητα που διακρίνει το χώρο του BDSM στη χώρα μας.
Τι φταίει τότε; Γιατί το ελληνικό BDSM κάνει ένα βήμα μπροστά και πέντε πίσω; Είμαστε λιγότερο εφευρετικοί από τους ομοϊδεάτες μας στο εξωτερικό; Λιγότερο ικανοί; Δεν πιστεύω. Τότε γιατί δεν έχουμε μη επαγγελματικούς χώρους (ακόμα); Γιατί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνοι που πραγματικά δίνουν το μεράκι τους για το ελληνικό BDSM; Γιατί είναι τόσο λίγοι εκείνοι που πραγματικά το βλέπουν ως τρόπο ζωής και κάνουν πραγματικά κάτι για να το πάνε μπροστά;
Θα χαρώ πολύ να μου απαντήσει κάποιος σε όλα αυτά, αλλά και να μην το κάνει κανείς ευελπιστώ τουλάχιστον να το σκεφτούν κάποιοι, που ίσως ασχολούνται πολύ περισσότερο καιρό με το BDSM από ότι εγώ.
Αυτά τα λίγα...
Φιλικά,
Rania
1 σχόλια:
Αγαπητή Rania,
σε αυτά που λες δεν έχεις άδικο, αλλά ας δούμε που είναι η ρίζα του κακού. Στο εξωτερικό υπάρχουν γνήσιοι lifestylers που ζουν με αυτό τον τρόπο γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους και υπάρχουν και οι περιστασιακοί που μπαχαλοποιούν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται το lifestyle. Βέβαια τα πράγματα εξελίσσονται πολύ πιο ομαλά από ότι στην Ελλάδα. Γιατί στη φύση τους οι λαοί του εξωτερικού είναι πιο πειθαρχημένοι.
Εδώ στην Ελλάδα, λοιπόν, ως επί το πλείστον αυτό που φαίνεται να εκφράζεται ως lifestyle του BDSM ανήκει στην κατηγορία των μπαχαλάκηδων.Τι θέλω να πω με αυτό. Ότι ουδείς δεν λειτουργεί σε κανόνες, αλλά θέλει να φτιάχνει δικούς του. Και ας δώσω ένα παράδειγμα πάνω σε αυτό. Γίνεται ένα α ή β event κάπου στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα της ανακοίνωσης αναφέρει υποχρεωτικό dresscode. Εάν πας να παρακολουθήσεις το event θα δεις ότι οι περισσότεροι είναι εκτός dresscode. Και μάλιστα έχουν ισχυρές αντιστάσεις και διαφωνίες στο γιατί υπάρχει dresscode και γιατί θα πρέπει να είναι υποχρεωμένοι στο να φορούν κάτι που να παραπέμπει σε fetish. Η περίπτωση του να μην πάνε αν κι εφόσον δεν συμφωνούν με αυτό το fetish dresscode δεν υπάρχει. Προσπαθούν να επιβάλλουν την παρουσία τους. Έτσι, λοιπόν, και οι μαγαζάτορες που θέλουν να βγάλουν χαρτζιλίκι από την παρουσία τους γίνονται πιο ανεκτικοί γιατί στοχεύουν στο κέρδος και όχι στην πραγματοποίηση ενός σοβαρού event.
Αντιστοίχως όμως θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε λάβει σοβαρά υπόψη μας το πως και με ποιο τρόπο θέλουμε να συμμετέχουμε στο σύνολο. Αν ήμασταν πιο συνειδητοποιημένοι και είχαμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εαυτό μας πρώτα απ' όλα και μετά από τους γύρω μας. Αλλά, δυστυχώς, στη χώρα του "ωχ,αδερφέ" και της άρπα κόλα αυτά δεν γίνονται ούτε για πλάκα. Υπάρχουν εξαιρέσεις και δημιουργούν πάντα προϋποθέσεις για κάτι πιο ποιοτικό, αλλά αυτά γίνονται με πολύ μικρά βήματα. Σαφώς τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα όσο για το δείγμα που έχεις ναι είναι έτσι τα πράγματα. Αλλά πέρα από αυτό που φαίνεται στο διαδικτυακό βήμα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που, ευτυχώς, διατηρούν χαμηλά το profile τους και συντηρούν ψηλά την ποιότητά τους. Προς το παρόν κράτησε αυτό ως απάντηση και εν ελθέτω χρόνο τα σπουδαιότερα.
Με τιμή κι εκτίμηση,
Gorean Lord- Ασημένιος Δράκος
Δημοσίευση σχολίου