Ο παραπάνω είναι πάνω κάτω ο διεθνής ορισμός του dress code (κώδικας ενδυμασίας). Από το σχολείο ακόμα μαθαίναμε πως από την ενδυμασία κάποιου μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για τη ζωή του. Συνήθως μπορούμε να αναγνωρίσουμε το επάγγελμα που κάνει. Ο αστυνομικός φοράει μπλε στολή, ο παπάς ράσα και πάει λέγοντας. Επίσης από την παιδική μας ηλικία μαθαίνουμε και το dress code για κάθε περίσταση. Ποιός δεν έχει ακούσει το κλασικό "Φόρα τα καλά σου, θα πάμε σε γιορτή" ή κάτι ανάλογο. Οι μεγαλύτεροι μας μάθαιναν ότι κάθε περίσταση είναι ξεχωριστή και απαιτεί ξεχωριστό ντύσιμο. Και μεγαλώνοντας όμως με τις πρώτες εξόδους επιβάλαμε dress code στους εαυτούς μας. Άλλο ντύσιμο για τον καφέ, άλλο για την νυχτερινή έξοδο, άλλο για το σινεμά.
Θα έλεγε κανείς πως έχουμε το dress code στο αίμα μας. Γιατί, λοιπόν, όταν γίνεται κάποιο BDSM meeting ή party δεν το αναφέρουν καν; Γιατί κανένας δεν έχει πρόβλημα να φορέσει "τα καλά του" για να πάει σε ένα γάμο και πολλοί -ακόμα κι όταν αναφέρεται στους κανόνες του εκάστοτε event- το αγνοούν επιδεικτικά χλευάζοντας εκείνους που το ακολουθούν;
Καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί εύκολα κάποιος να αποκτήσει ένα δερμάτινο ρούχο ή ένα latex. Όσο δύσκολο είναι να τα αποκτήσει όλα αυτά κάποιος, άλλο τόσο δύσκολο είναι να αποκτήσει ένα καλό κουστούμι που ίσως χρειαστεί να φορέσει στη δουλειά του ή μία εμφάνιση της αγαπημένης του ομάδας για να πάει στο γήπεδο να την υποστηρίξει.
Κάποιες ανακοινώσεις που βγαίνουν για κάποια events του χώρου αναφέρουν καθαρά το dress code. Ο προβληματισμός μου ξεκινάει στο ότι σχεδόν κανείς δεν τον ακολουθεί. Έχουν ένα σκεπτικό "όχι κανόνες". Κανονικά δεν θα έπρεπε να γράφεται στις ανακοινώσεις. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Όπως, αυτονόητο είναι, ότι κανείς δεν θα πάει σε μια κηδεία με εμπριμέ πουκάμισο.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος μπορεί να ακολουθήσει το dress code που του επέβαλε κάποτε η μαμά του, το dress code που του επιβάλει η δουλειά του, το dress code που του επιβάλλουν οι κοινωνικοί κανόνες, αλλά δεν μπορεί και -πάνω από όλα- δεν θέλει και εναντιώνεται στο dress code που επιβάλλει αυτό που -διατείνεται- ότι πρεσβεύει και αγαπάει.
8 σχόλια:
Σε αυτό διαφωνώ (μερικώς).
Όλες οι περιπτώσεις dress code που αναφέρεις αγαπητή Ράνια έχουν τη μορφή επιβολής όπως σωστά λες. Όμως σε ένα χώρο ο οποίος εξορισμού επαγγέλεται την απελευθέρωση από κάθε είδους αγκύλωση και κατεστημένα, και όπου η αυτο-εκφραση θεωρείται βασική, ΔΕΝ μπορείς να επιβάλεις dress code.
Και αλήθεια ποιος γραμμένος κανόνας επιβάλει το δέρμα ή το λάστιχο; ή το μαύρο χρώμα;
Είναι λίγότερο BDSM Κάποιος αν του αρέσει το κόκκινο ή το μπλε;
Αγαπητέ/ή Greekraven,
Πριν από όλα να σε ευχαριστήσω για το σχόλιό σου.
Γραμμένος κανόνας θα μπορούσε να θεωρηθεί η εικόνα που έχω παραθέσει η οποία είναι από κάποιο μαγαζί του εξωτερικού. Είναι γραπτός κανόνας του συγκεκριμένου μαγαζιού και όποιος θέλει να μπει πρέπει να τον ακολουθήσει. Σε όποιον δεν αρέσει μπορεί να μην πάει. Φυσικά δεν εννοούσα ότι υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο ή σχετική νομοθεσία :).
Τίποτα δεν είναι λιγότερο ή περισσότερο BDSM από κάτι άλλο. Σε καμία περίπτωση δεν υπονόησα κάτι τέτοιο και χαίρομαι που το ανέφερες για να το ξεκαθαρίσω.
Μπορεί ο χώρος αυτός να προασπίζει την απελευθέρωση από κάθε τι κατεστημένο όπως αναφέρεις αλλά δεν παύει να διέπεται από κανόνες. Ένας κανόνας είναι και το dress code. Πάντα υπάρχει η επιλογή να μην πας σε ένα χώρο που έχει κανόνες οι οποίοι δεν σου αρέσουν (γενικά μιλάω όχι προσωπικά).
Αν δεις πιο πάνω αναφέρω ότι και σε μεγαλύτερες ηλικίες ακολουθούμε dress code χωρίς να μας το επιβάλλει κανείς (οι περιπτώσεις του σινεμά, της νυχτερινής εξόδου, του καφέ). Άρα δεν είναι θέμα επιβολής από κάποιον άλλον είναι επιβολή στον εαυτό μας, άρα είναι καθαρά επιλογή.
Φιλικά,
Rania
Αγαπητή Ράνια,
Το ερώτημα μου όμως παραμένει :
Για ποιον λόγο και βάση ποιου κανόνα τίθεται κάποιο dresscode?
Ή να το θέσω διαφορετικά : θέτουμε υποθετικά έναν γενικό κανόνα dresscode (υποθετικά πάλι : φορέστε κάτι fetish). Ποιος καθορίζει τι είναι fetish;
Και θα μιλήσω ποιο προσωπικά :
σιχαίνομαι το Latex (πέραν της αλεργίας που έχω), το μοναδικό leather ρούχο που έχω (καθαρά για λόγους αισθητικής/ασφάλειας) είναι το μοτοσικλετιστικό μου μπουφάν και για λόγους υγιειας δε μπορώ να φορέσω μπότες (επιβαρυμένα γόνατα - αστράγαλοι).
Επίσης :
θεωρώ την αισθητική του fetish εξτραβαγκαντ και υπερβολικά "αντιερωτική" . ΠΡΟΣΟΧΗ εκφράζω προσωπική άποψη.
ΠΟΙΟΣ και για ΠΟΙΟΝ λόγο μπορεί νομικά ή ηθικά να μου επιβάλει το να μην εμφανιστώ σε ένα χώρο.
Και υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με π.χ. το ντύσιμο που "επιβάλλεται" σε ένα κυριλέ εστιατόριο, ειδικά του εξωτερικού στα οποία όπου ειρήθσω εν παρόδω υπάρχει Dress Code υπάρχει και βεστιάριο με ρούχα/αξεσουάρ για τους πελάτες.
Η διαφοροποίηση έγκειται στην ίδια την φύση της αισθητικής: το να φορέσεις κουστούμι ή "κοινά " ρούχα παραμένει τουλάχιστον ουδέτερο από άποψη αισθητικής ενώ το fetish ντύσιμο δεν έχει αυτή τη χροιά.
Μετάφραση στην ερώτηση μου. Αν εμφανιζόμουν σε μία συνάντηση με τα ρούχα μου τι θα σήμαινε;
α)ότι δε σέβομαι το χώρο ;
β)ότι δεν ανήκω στο BDSM;
γ)ότι δεν θια έπρεπε να είμαι εκεί;
Γενικότερα τα dress codes καιοι "κανόνες" αποδιώχνουν κόσμο και δημιουργούν μία αίσθηση κλίκας η οποία κάθε άλλο παρά καλό κάνει στο ελληνικό BDSM.
Επειδή δε ζούμε σε κοινωνία με καλβινιστικές ρίζες (laissez faire laissez passer, όπου τα πάντα είναι αποδεκτά ex officio, αλλά στην καθ'ημάς ανατολή όπου όλα κρίνονται, οι διαχωρισμοί απλά εντείνουν τον απομονωτισμό.
Πάντα πίστευα ότι αρκούν η ευγένεια, οι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς (το λεγόμενο savoir vivre) και ένα ανοικτό πνεύμα για να αποδεχθείς τον άλλον όπως είναι.....
Φιλικά
Χρήστος (aka Greekraven)
Και επειδή το προηγούμενο σχόλιο έγινε λιγάκι βιαστικά....Ευχαριστώ για την υποδοχή και σίγουρα πρόκειται για ένα εξαιρετικό μπλογκ με το οποίο απολαμβάνω και να διαβάζω αλλά και να διαφωνώ :)
Σ' ευχαριστούμε για τα καλά λόγια. Κι εγώ με τη σειρά μου απολαμβάνω τις πολιτισμένες διαφωνίες μιας και τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε καταπληκτικές συζητήσεις.
Φυσικά νομικά κανένας δεν μπορεί να σου επιβάλλει το τι θα φορέσεις. Όμως για μια ακόμα φορά θα σου παραθέσω ένα παράδειγμα. Θα πήγαινες σε μια κηδεία με ροζ πουκάμισο και κίτρινο παντελόνι επειδή δεν σου αρέσει το μαύρο;
Fetish μπορεί να θεωρηθεί το οτιδήποτε (ήδη έχουν αναφερθεί κάποια όχι και τόσο συνηθισμένα fetishes) αρκεί να μπορεί να υποστηριχθεί από το άτομο το οποίο λέει ότι το έχει και θέλει να το αντιπροσωπεύσει. Το fetish ντύσιμο δεν έχει στόχο να φανεί ουδέτερο αλλά έχει στόχο να φανεί ιδιαίτερο. Κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Γι' αυτό και όποτε αναφέρεται το dress code σε κάποιο event αναφέρεται ακριβώς το είδος που μπορεί να φορέσει κάποιος. Και δεν είναι ανάγκη να είναι καλυμμένος κάποιος από πάνω μέχρι κάτω με latex. Ένα ή δύο φετιχιστικά αξεσουάρ αρκούν.
Αν εμφανιζόσουν σε μία συνάντηση στης οποίας την ανακοίνωση έχει αναφερθεί το dress code με τα ρούχα σου θα σήμαινε ότι δεν σέβεσαι τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες σε αυτήν καθώς και το χώρο στον οποίο γίνεται. Και ναι δεν θα έπρεπε να είσαι εκεί. Επαναλαμβάνω: από τη στιγμή που στην ανακοίνωση αναφερόταν εμφανώς και ξεκάθαρα το dress code (γραπτός κανόνας που λέγαμε).
Αν δεν αναφερόταν προφανώς δεν θα υπήρχε και θα ήταν όλα εντάξει αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα σου έδινε δικαίωμα να χλευάσεις κάποιον που θα φόραγε latex ή leather ή κολάρο ή οτιδήποτε άλλο.
Όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές όσοι βλέπουν το BDSM ως τρόπο ζωής, δυστυχώς για κάποιους άλλους, δεν μπορούν να το ζουν χωρίς κανόνες. Μία M/s ή μία D/s σχέση έχει πάνω από όλα κανόνες (βάζω αυτά τα δύο ως αντιπροσωπευτικά δείγματα). Επίσης όλο το BDSM lifestyle είναι γεμάτο από διαχωρισμούς. Τα status από μόνα τους διαχωρίζουν τους ανθρώπους που εμπλέκονται με αυτό.
"Πάντα πίστευα ότι αρκούν η ευγένεια, οι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς (το λεγόμενο savoir vivre) και ένα ανοικτό πνεύμα για να αποδεχθείς τον άλλον όπως είναι....."
Σε αυτήν την παράγραφο μόνο να συμφωνήσω μπορώ με μία διαφορά. Δεν αρκούν τα παραπάνω, είναι όμως από τα σημαντικότερα πρώτα βήματα που μπορεί να κάνει κάποιος.
Σ' ευχαριστώ θερμά για την ενδιαφέρουσα μέχρι τώρα συζήτηση.
Φιλικά,
Rania
Η συζήτηση είναι όντως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα!
Θ ασου απαντήσω σιγά σιγά σερ όλα τα επιχειρήματά σου :
Η ποικιλία ρουχισμού που μπορείς να φορέσεις σε μία κηδεία είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την ποικιλία ρουχισμού που μπορείς να φορέσεις σε ένα πάρτυ
Ποιος καθορίζειτι είναι φετιχιστικό αξεσουάρ;
Να το πω και διαφορετικά : αν εσύ διοργάνωνές ένα πάρτυ θα θεωρούσες ως φετιχιστικό αξεσουάρ μία μαύρη ράβδο διαμέτρου 5 χιλιοστών και μήκους 30 cm;
Αναφέρομαι πολύ συγκεκριμένα στο συγκεκριμένο αντικείμενο γιατί:
1)γενικά δε γεμίζει το μάτι και αν την δεις θα πεις ότι πολύ απλά είναι ένα μαύρο πλαστικό κομμάτι.
2)επειδή όμως η ράβδος είναι από ανθρακόνημα δηλαδή εξαιρετικά δύσκαμπτη, "γεμίζει" το σώμα με πόνο και μελανιές περισσότερο από οποιοδήποτε crop (έχω πειραματική εμπειρία επί τούτου)
Επειδή προφανώς κανένας δε θα τη θεωρούσε εμφανισιακωςς φετιχιστικό αξεσουάρ δε σημαίνει ότι δε θα ήταν.
Ενημερωτικά δεν έχω χλευάσει ποτέ κανέναν ντυμένο σε latex Και ούτε θα το έκανα.
Ειδικά η διαφαινόμενη υποχρέωση να τύχουν έγκρισης και σφραγίδα συμβατότητας με το BDSM αντικείμενα και ρουχισμός από κάποιον (ο οποίος πιθανότατα πάσχει από μεγάλη άγνοια του θέματος πόνος π.χ. )με ενοχλεί πολύ.
Στο θέμα των κανόνων και της δομής (διαχωρισμοί) θα συμφωνήσω (μερικώς) για σε ότι αφορά το εσωτερικό μίας σχέσης. Κανόνες και δομή προφανω΄ς υπάρχουν και εκτός μίας σχέσης αλλά δεν σχετίζονται, ούτε προέρχονται αυθεντικά από το BDSM απλά αποτελούν προβολές κοινωνικών κανόνων σε μία συγκεκριμένη επιφάνεια και context.
ΑΝαφέρθηκες επίσης σε ορισμούς και διαχωρισμούς. Θέλω να σου επισημάνω ότι αυτοί είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ υποκειμενικοί και αυτό γιατί :
α)διεθνώς δεν υπάρχει κάποιος όργανο/εγχειρίδιο καθορισμού και πιστοποίησης του τύπου μίας σχέσης του λεγόμενου status κτλ., οπότε από τη στιγμή που ένας διαχωρισμός δεν είναι κοινώς αποδεκτός δεν υφίσταται.
β)και όσοι κοινώς αποδεκτοί διαχωρισμοί υφίστανται -για εμένα οι εξής δύο -(κυριαρχικός, υποτακτικός, συνεχώς διαμωρφούμενος και Gorean Μη Gorean ) είναι αρκετά ρευστοί γιατί προπάντων είναι λεκτικοί και μη σταθερά και κοινώς αποδεκτά ορισμένοι.
Επομένως όχι όσοι ζούμε το BDSM ως τρόπο ζωής δεν χρειαζόμαστε κανόνες πλην ενός και βασικού:
"Safe Sane and Consensual. "
Και κάτι τελευταίο : στην περίπτωση που μου απαγορευόταν η είσοδος λόγω dress code σε ένα BDSM party, απλά θα έκανα μυνήσεις και ζητούσα δικαστικώς αποζημίωση (και υπάρχει αυτός ο κίνδυνος). Και αυτό γιατί θα μου επιβαλλόταν κάτι εκτός κοινώς αποδεκτής αισθητικής και θα παραβιαζόταν το δικαιώμά μου για ελεύθερη πρόσβαση σε δημοσίους χώρους. (Οτιδήποτε In extremis δεν μπορεί να επιβληθεί, αλλά πρέπει να γίνει αποδεκτό).
Και επειδή για τους λόγους του απομονωτισμού και της αίσθησης κλίκας που έχω διαπιστώσει ότι ισχύει στην ελληνική BDSM Κοινότητα, εγώ συνειδητά απέχω από events θα η΄θελα να ρωτήσω κάτι. Συνήθως οι διοργανωτές γεγονότων με Dress code μεριμνούν έτσι ω΄στε αν κάποιος εμφανιστεί άνευ αξεσουάρ ή ρούχων να έχει πρόσβαση σε κάτι αποδεκτό στην είσοδο;
Γιατί στα κυριλέ εστιατόρια του εξωτερικού με dress code υπάρχει πρόσβαση σε σακάκι γραβάτα.
Και επίσης σε ευρωπαικές συναντήσεις επίσης οι διοργανωτές μεριμνούν, έτσι ώστε αν ακόμα και ένας βανίλα να θέλει να παρεβρεθεί, να μπορεί χωρίς να του έχει επιβληθεί να αγοράσει κάτι από πριν.
Αμφιβάλλω ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας γίνεται κάτι τέτοιο......Γιατί συνήθως ως λαός πιστεύουμε στο διαχωρισμό, και όχι στην ανοικτή αποδοχή όλων. Και αυτό μεταλαμπαδεύεται και σε
όλα τα κλειστά κλαμπ μας.
Φιλικά
Χρήστος
Disclaimer :Αν η απάντηση είναι λιγάκι επιθετική απολογούμαι. Απλά έχω βιώσει άλλα πρότυπα BDSM πολύ πιο εξελιγμένα και σε ένα άλλο επίπεδο. Ταυτόχρονακατηγορούμαι συχνά ως ελιτιστής και υπερβολικά απόλυτος
Συμπληρώνω: και ένας βανίλα ακόμα σε συναντήσεις ευρωπαικής χώρας μπορεί :
α)να αρνηθεί το Dress code
β)αυτό το οποίο θα τπυ προσφέρουν φροντίζουν να είναι εξαιρετικά καλαίσθητο και μη προσβλητικό
(π.χ. έχω δει σε γυναίκα να προσφέρουν ένα μαύρο-κοκκινο λουλούδι-βραχιόλι με το σήμα του BDSM, το οποίο επειδή ήταν σωστοί κύριοι και επαγγελματίας όταν τους το επέστρεψε της το χάρισαν για να τους θυμάται)
Καλησπέρα αγαπητέ Greekraven.
Δεν μπορώ να πω πως έχεις άδικο ως προς το επιχείρημα του ποιος θα καθορίσει τι είναι φετιχιστικό ή τι όχι μιας και όπως ανέφερες κάπου υπάρχει μεγάλο ποσοστό άγνοιας, δυστυχώς, και ημιμάθειας επίσης.
Στο εξωτερικό δεν έχω παρευρεθεί σε αντίστοιχο event ή meeting ή ό,τι άλλο σχετικό οπότε δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω (αλλά θα το ψάξω :) )
Όσο αφορά τους διαχωρισμούς, πιστεύω, ότι αξίζουν δική τους ανάρτηση (ομολογώ πως με προβλημάτισε το σκεπτικό σου) και θα μου επιτρέψεις να την αναρτήσω εντός των ημερών ελπίζοντας πως θα είσαι εδώ να το συζητήσουμε. Εκτός αν θελήσεις να αναρτήσουμε ένα δικό σου κείμενο οπότε και θα το περιμένω στο mail του blog.
Το θέμα δεν είναι οι μηνύσεις ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που θα αναφερόταν στην πρόσκληση ξεκάθαρα, ποιός ο λόγος να πας αν δεν σου αρέσει ο κανόνας του dress code; Υπάρχει και η επιλογή του να μην πας. (Το 2ο ενικό σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στο πρόσωπό σου. Μιλάω γενικά.)
Δυστυχώς όπως λες κι εσύ στη χώρα μας δεν υπάρχει καμία οργάνωση ως προς το θέμα. Όμως αν δεν ξεκινήσει κάποιος ή αν δεν το δεχτούν κάποιοι και συνεχίσουν να εναντιώνονται σε οτιδήποτε εμπεριέχει κάποιους κανόνες και δεν είναι "μπάτε, σκύλοι, αλέστε" δεν θα γίνει ποτέ ένα βήμα μπροστά. Ας μην φέρνουμε, λοιπόν, ως παράδειγμα το εξωτερικό γιατί όλοι γι' αυτό λένε, αλλά κανείς δεν θέλει να λειτουργεί όπως λειτουργούν εκεί.
Φιλικά,
Rania
Δημοσίευση σχολίου