Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής. Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, μια φυσιολογική αμυντική αντίδραση του οργανισμού χωρίς να απαιτείται συνειδητή σκέψη. Στην περίπτωση της συναισθηματικής κατάστασης του φόβου έχουμε να κάνουμε σχεδόν πάντα με μελλοντικά γεγονότα, με καταστάσεις ή συμπεριφορές τις οποίες μπορούμε να διαφύγουμε ή να αποφύγουμε. Ο φόβος θα μπορούσε επίσης να είναι μια στιγμιαία αντίδραση σε κάτι που συμβαίνει στο παρόν. ( Βικιπαίδεια-Φόβος)
Διαβάζοντας το παραπάνω και ψάχνοντας πληροφορίες για κάποια φετίχ, δεν μπόρεσα να μην τα συνδυάσω. Δεμένα μάτια, περιορισμός, παιχνίδια με λεπίδες, παιχνίδια με κερί, όλα αυτά προκαλούν το αίσθημα του φόβου. Ενώ συνειδητά γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος, ασυνείδητα ο οργανισμός μας αντιδρά σαν να υπήρχε (συνειδητοποίηση πλασματικού κινδύνου). Πόσοι δεν έχουμε πει ή ακούσει αυτό το "ανατρίχιασα!". Αυτή είναι και η πρώτη αντίδραση του οργανισμού στο φόβο.
Αναρωτιέμαι αν, μέσα από όλα αυτά τα φετίχ και τα παιχνίδια, είναι ο φόβος αυτό που αποζητάμε (τουλάχιστον οι αποδέκτες αυτών).
Κι ενώ δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει ότι του αρέσει να φοβάται, μήπως στις συγκεκριμένες καταστάσεις ο φόβος αρέσει επειδή είναι ελεγχόμενος? Τελικά, μήπως ο φόβος είναι το φετίχ και τα υπόλοιπα είναι μόνο τρόποι για να τον προκαλέσουν?
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου