Ελληνικά και BDSMικά....

Με όλα αυτά που κατά καιρούς διαβάζω στις ιντερνετικές μου συνομιλίες θα έπρεπε να φτιάξω μία τέτοια στήλη. Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν τα βλέπω εγώ στραβά τα πράγματα ή αν είναι όντως έτσι. Αν και το έχουμε ξανασυζητήσει το θέμα δεν μπορώ να μην  το επαναφέρω μετά από μία πρόσφατη συζήτηση που είχα με κάποιον που αυτοπροσδιοριζόταν ως Master.

Η συζήτηση ξεκίνησε φυσιολογικά με τις συνηθισμένες ερωτήσεις. Όλα έβαιναν καλώς μέχρι που αναφερθήκαμε στα της οικογένειας. Όταν διάβασε ότι έχω μια κόρη έκανε σαν να είπα ότι είμαι εξωγήινος. "Και πως συνδυάζεις BDSM και παιδί; Και δεν είναι εύκολη μια σχέση M/s όταν υπάρχουν παιδιά." και πολλά άλλα γράφτηκαν. Όταν ρώτησα, λοιπόν, αν εκείνος παντρευόταν τη σκλάβα του κι έκαναν παιδιά θα σταματούσε να αυτοπροσδιορίζεται ως Master απάντηση δεν πήρα. Ή μάλλον πήρα απάντηση τελείως άσχετη με την ερώτηση. "Δεν θα μπορείς να είσαι διαθέσιμη ανά πάσα ώρα και άρα αν βρεις Master πώς θα ανταποκριθείς;"




Εδώ κάπου σκεφτόμουν γιατί έχει το status που έχει αλλά το προσπέρασα ευγενικά και ανταπάντησα ότι η απλή λογική λέει πως ο Master αυτός που θα με δεχτεί θα το κάνει γνωρίζοντας για την οικογενειακή μου κατάσταση και για τις υποχρεώσεις μου. Άλλωστε θα γνωρίζει τα πάντα για τη ζωή μου αλλιώς πως θα  θελήσει να την  διαχειριστεί; Βέβαια καταλαβαίνω ότι αυτό είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος που έχει την απορία γιατί δεν κρύβω το γεγονός ότι έχω παιδί και αν θα το πω στον Μaster μου όταν μπω σε μια διαδικασία μαζί του (!!!!!!). Φαντάζομαι ως αν ήμουν παντρεμένη ή χωρισμένη ή ζούσα με τους γονείς μου ή φοιτούσα σε μια σχολή πάλι θα είχα υποχρεώσεις που όπως και να 'χει θα δέσμευαν κάποιο από το χρόνο μου καθημερινά. Εδώ, λοιπόν, έρχεται η ατάκα που με πραγματικά με αποστόμωσε: "Καλά αν βρεις εσύ Master, σφύρα μου!!!!!!!"
Για την ιστορία: 1. Ποτέ δεν είπα ότι ψάχνω Master και 2. δεν πήγα εγώ να μιλήσω στον κυριούλη που είπε τα παραπάνω. Μόνος του ήρθε.

Πέρα από το γελοίο -θα έλεγα- του θέματος είναι ένα ζήτημα που πιστεύω δεν θα εξαντληθεί ποτέ. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν κάποιοι ότι ένα παιδί ή μία οικογένεια ή μία δουλειά ή οποιαδήποτε υποχρέωση έχει ο κάθε άνθρωπος στην ζωή του δεν είναι εμπόδιο στο να ζήσει τις (και με τις) επιλογές του.

Επίσης καλό θα ήταν όλοι να καταλάβουν ότι  ένα παιδί ή μία ολόκληρη οικογένεια δεν αφαιρούν από μία γυναίκα την ιδιότητα της γυναίκας ούτε από έναν άντρα την ιδιότητα του άντρα. Το σκεπτικό "κάνω παιδί και είμαι μόνο μάνα ή μόνο πατέρας" είναι κάτι που προσωπικά το βρίσκω επιεικώς απαράδεκτο και τελείως αταίριαστο σε ένα χώρο που όλοι διατείνονται για την ανοιχτομυαλιά και την έλλειψη ταμπού. Και ναι υπάρχει τρόπος να έχεις σύζυγο, παιδιά και εγγόνια και να ζεις μία σχέση M/s 24/7.

Αναρωτιέμαι γιατί αναρωτιούνται για το γεγονός ότι ο υπόλοιπος κόσμος βλέπει όσους ασχολούνται με το χώρο σαν κάτι διαφορετικό και γιατί κάποιοι ενοχλούνται από αυτό. Αν αυτοί οι ίδιοι οι Έλληνες BDSMers δεν δέχονται τον διπλανό τους όπως είναι πώς περιμένουν να τους δεχτούν οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό; Επιτέλους δεν είναι κάτι παράνομο ή ανήθικο. Τουλάχιστον για κάποιους είναι τρόπος ζωής. Και η ζωή περιλαμβάνει εργασία, φίλους, οικογένεια και άλλα πολλά.