BDSM και οικογένεια

Με αφορμή τα όσα γράφτηκαν στην προηγούμενη ανάρτηση είναι ευκαιρία να ανοίξουμε ένα μεγάλο κεφάλαιο κοινωνικό σε σχέση με το χώρο που ονομάζεται Gorean BDSM και fetish lifestyle. Ακριβώς όπως το διαβάζουμε life style δηλαδή τρόπος ζωής. Άρα, λοιπόν, η αναφορά μας έχει να κάνει με τους ανθρώπους που ζούνε αυτόν τον τρόπο ζωής έξω από την κρεβατοκάμαρά τους. Που δεν είναι γι' αυτούς απλά μια πρένθεση στη σεξουαλικότητά τους αλλά μία ανάγκη να ζήσουν με τη σεξουαλικότητά τους ή την όποια φιλοσοφία στον τρόπο ζωής σε σχέση με το αντικείμενο που έχει επιλέξει ο καθένας. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, πόσο μία γυναίκα που είναι σύζυγος και μητέρα μπορεί παράλληλα να είναι σωστή στην επιλογή της να είναι σκλάβα.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να ξεχωρίσουμε κοινωνικά τις δύο ιδιότητες. Να αναλογιστούμε πόσο είναι συμβατή η οικογένεια με το lifestyle. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Σε κάποιον αρέσει να ακούει rock, να ντύνεται με jean και δέρμα, να τρέχει σε συναυλίες. Αυτό τον εμποδίζει να μεγαλώσει τα παιδιά του σωστά; Εκθέτει τα παιδιά του η επιλογή του lifestyle της μουσικής που αγαπάει; Τον εμποδίζει να είναι καλός πατέρας αν είναι άνρας ή καλή μητέρα αν είναι γυναίκα; Τα παιδιά του θα ήταν λιγότερα ευτυχισμένα σε σχέση με τα άλλα παιδιά που ο μπαμπάς τους ακούει μπουζούκια και ντύνεται με γραβάτα ή πιο casual; Φίλοι μου,πιστεύω πως όχι. Το style ζωής που θα επιλέξει ο καθένας και πόσο σωστά θα το διαχειριστεί έχει να κάνει με την προσωπική του παιδεία. Αν μία γυναίκα φοράει κολάρο πριν γίνει μητέρα όταν γίνει μητέρα παύει να είναι γυναίκα; Δεν έχει προσωπικές επιλογές; Ανάγκες; Αναζητήσεις; Σαφώς και έχει. Θα πρέπει, λοιπόν, να πάψει να φοράει το κολάρο; Και να φοράει τι; Burberry μπλουζάκι και μίνι και να φαίνεται το βρακί της όταν βγάζει τα παιδιά της βόλτα; Για να μην εκθέτει τα παιδιά της αν φορούσε κολάρο; Η απάντηση είναι όχι. Θα συνεχίσει να είναι όπως ήταν, έτσι όπως νιώθει ευτυχισμένη και η ευτυχία της αυτή θα βρίσκεται στο χαμόγελό της γιατί ο γονιός όταν νιώθει καλά τότε ζουν και τα παιδιά καλά.

Οι πνιγμένες προσπάθειες,το άγχος και οι ενοχές περνάνε και στην οικογένεια. Δεν μπορείς ποτέ να ζεις μισή ζωή. Ακόμα και όταν τα καταφέρνεις πάλι δεν τη ζεις. Άρα, λοιπόν, η επιλογή του lifestyle και του τρόπου ζωής είναι πιο συμβατή όταν είναι ορατή στα επιτρεπτά επίπεδα και μες στην οικογένεια.

Επιτρεπτά επίπεδα. Δεν εκθέτεις τις ιδιαιτερότητες του lifestyle στην οικογένεια από σεβασμό γιατί σέβεσαι την ταυτότητα που θα αναπτύξουν οι άνθρωποι που δημιούργησες εσύ. Την ππροσωπική τους ταυτότητα. Δεν είσαι ασύδοτος και αν έχεις μάθει να είσαι εγκρατής τότε πορεύεσαι σωστά. Μην ξεχνάτε ότι όλοι μας αναπτύξαμε ταυτότητα, σεξουαλικότητα, προσωπικές επιλογές και στάση ζωής ανεξάρτητες από αυτές που είχαν οι γονείς μας. Έτσι, λοιπόν, συμβαίνει κι όταν ακολουθείς αυτόν τον τρόπο ζωής. Δεν τον κρύβεις αλλά ούτε και τον επιδεικνύεις. Δείχνεις ποιος είσαι, τι είσαι και μιλάς γι'αυτό που είσαι παρά μόνο όταν ερωτηθείς. Έχω πολλούς φίλους που έχουν οικογένειες και ζούνε με αυτόν τον τρόπο. Θα αναφερθώ σε δύο από αυτούς και για προφανείς λόγους τα ονόματα είναι φανταστικά.

Ο Γιάννης και η Τούλα. Ο Γιάννης 51 ετών Gorean Master από 10ετίας. Η Τούλα 42 ετών Gorean slave του Γιάννη. Γονείς δύο ανήλικων τέκνων. Δύο ευτυχισμένων παιδιών που ζουν μία κανονική ζωή και δεν διαφέρουν καθόλου από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους. Η Τούλα είναι μία συνεπής σκλάβα προσηλωμένη στο καθήκον της κάνοντας σωστό service στον Αφέντη της πάντα με το πρωτόκολλο του Gorean. Έχει μια μεγάλη συλλογή από κολάρα, που αρκετά από αυτά τις έχω δημιουργήσει εγώ κατά παραγγελία του φίλου μου του Γιάννη, τα οποία και φοράει κατ'επιλογή της πλέον χωρίς να χρειάζεται ο Γιάνης να της πει "φόρα αυτό ή εκείνο σήμερα". Βλέπετε μετά από τόσα χρόνια έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα. Αλλά πάντα φοράει κολάρο. Το θεωρεί απαραίτητο πλέον αξεσουάρ στην ενδυμασία της γιατί για εκείνη είναι ιερό σύμβολο και όπως κάποια δεν μπορεί χωρίς το ρολόι της έτσι και η Τούλα δεν μπορεί χωρίς το κολάρο της. Σε κοινή παρέα με άλλους φίλους vanilla που ενδιαφέρθηκαν να μάθουν γι' αυτή την περίεργη στυλιστική της επιλογή έχει μιλήσει ανοιχτά και με ειλικρίνεια για το τι είναι και τι αντιπροσωπεύει για εκείνη. Οταν κάποιος τόλμησε να την ειρωνευτεί εκείνη τον ρώτησε αν είναι θρήσκος. Και όταν εκείνος έγνεψε καταφατικά τον ρώτησε πολύ απλά: "Αν εσύ είχες κάνει ένα τάμα, που σημαίνει δεσμεύομαι κατ' επιλογή άρα τάζω, να πηγαίνεις γονατιστός από το λιμάνι στην Παναγία της Τήνου και το έκανες κάθε χρόνο εγώ θα έπρεπε να το θεωρήσω γελοίο; Αν η γυναίκα που αγαπάς ήταν μουσουλμάνα και η πίστη της την εξανάγκαζε να φοράει μαντήλα θα έπρεπε να γελάνε μαζί της, επειδή αυτό δεν το συνηθίζουνε πολλοί; Ή θα προσπαθούσες να της αλλάξεις αυτή της τη συνήθεια-ανάγκη για να νιώθεις εσύ καλύτερα;" Και πολλά άλλα τέτοια ειπώθηκαν εκείνη τη μέρα στο τραπέζι και έκαναν πολλούς ανθρώπους να σκεφτούν.

Για την ιστορία, λοιπόν, οι δυο φίλοι που ανέφερα διατηρούν ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στο σπίτι τους πλήρως εξοπλισμένο με διάφορα όργανα, έπιπλα, tools και extreme αντικείμενα που κατά τη δεκαετή τους παρουσία στο χώρο έχουν αποκτήσει. Το dungeon του Γιάννη. Εκεί, λοιπόν, βρίσκεται η μικρή ερωτική τους φωλιά. Το μικρό τους ένοχο μυστικό όπου διατηρούνε την εφηβεία τους. Μυστικό είπα...αν όχι και τόσο μυστικό...παρά μόνο από τα παιδιά τους. Γιατί ο χώρος αυτός φιλοξενεί συχνά φίλους που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες. Καθώς και φίλους που αναζητούν δειλά να κάνουν τα βήματά τους το χώρο μας. Τα τελευταία χρόνια αυτοί οι δυο φίλοι μου έχουν βρει τον τρόπο να ζούνε ανοιχτά τη ζωή και το lifestyle τους χωρίς να χρειάζεται να διακόψουν τίποτα από τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής τους. Άνθρωποι χαρούμενοι, ευτυχισμένοι που χορταίνουν τις ανάγκες τους και διατηρούν το οικογενειακό τους περιβάλλον χωρίς ανησυχίες. Χωρίς στερήσεις, χαρούμενοι.

Gorean Lord-Ασημένιος Δράκος